به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور، علیرضا مختارپور،‌ دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور در یادداشتی که یکم مهرماه در شماره ۵۲۰۷ روزنامه جام جم منتشر شد، به معرفی کتاب «قطار مهاراجه» اثر علیرضا قزوه پرداخت. متن این یادداشت در ادامه آمده است:

کتاب «قطار مهاراجه» خاطرات خواندنی علیرضا قزوه، شاعر معاصر از پنج سال زندگی و فعالیت در رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در سرزمین پهناور و هفتاد و دو ملت هندوستان است.

به مناسبت ایام محرم یکی از خاطرات این کتاب را بخوانید:

«امروز روز اول محرم بود. به امام باره بزرگ مرشدآباد آمدیم. کنار امام باره، به نشانه ذوالجناح، اسب سفیدی بسته بودند. درون امام باره پرچم های سیاه عزاداری و کلی وسایل دیگر را شمارش و برای مراسم عزاداری آماده می کردند. بیشتر پرچم ها یک شکل بودند. بعد که نوشته هایشان را خواندیم، دیدیم پرچم ها مال صد و اندی سال قبل است و همه از اصفهان آورده شده اند.

کنار در ورودی امام باره، نمادی از بُراق گذاشته بودند. وسط امام باره جایی بود که مقداری از خاک مزار پیامبر(ص) را در آن برای تبرک ریخته و نامش را مدینه گذاشته بودند. این مدینه درست روبه روی کاخ هزاردروازه بود که در قدیم نواب در آن اتاق می نشست و فرمان می داد؛ در حالی که نگاهش به خاک مدینه بود. کمی آن طرف تر، با خاک های متبرکی که از عتبات آورده بودند، حسینیه و عباسیه و زینبیه هم ساخته بودند.

از این دو برادر، که یادگار نواب های مرشدآباد بودند، پرسیدیم: «اینجا در مراسم عزاداری امام حسین(ع) چند نفر شرکت می کنند؟»

گفتند: «همه مردم اینجا؛ یعنی تقریبا همه ۲۰هزار نفر در این مراسم شرکت می کنند.

گفتیم: «تعداد شیعیان چقدر است؟»

گفتند: «حدود ۴۰۰۰ نفر»

از تعداد اهل تسنن هم سوال کردیم. ۶۰۰۰ نفر بودند. با یک حساب سرانگشتی، متوجه شدیم ده هزار هندو هم در این مراسم شرکت می کنند. فرزندان نواب برایمان تعریف کردند که در قدیم، بعضی از هندوها و اهل تسنن، در مراسم عزاداری امام حسین(ع)، عهده دار مسئولیتی بوده اند. مثلا چراغ داری این مراسم را نواب ها به هندوها می سپردند و تا هنوز فرزندانشان این وظیفه را به خوبی انجام می دهند. حمل بعضی از پرچم ها را هم به اهل تسنن می سپردند، که فرزندانشان همین کار را تا هنوز ادامه می دهند. از خواجه پرسیدم: «این دو برادر چه؟ شیعه اند؟» گفت: «بله، نواب شیعه بودند. اینها نسل اندر نسل، پدرانشان نجفی و مادرانشان ایرانی بودند.